Zorgcoördinatie in de spoedzorgketen
In opdracht van de vijf Regionale Ambulancevoorzieningen (RAV’s) in Oost-Nederland heeft SiRM een advies opgesteld over zorgcoördinatie in de spoedzorgketen. In ‘Zorgcoördinatie in de spoedzorgketen’ zetten we de uitdagingen in de spoedzorgketen uiteen en beargumenteren we dat zorgcoördinatie hiervoor oplossingen kan bieden. We beschrijven daarnaast het kruispunt waarop de ambulancezorg sector zich op dit moment bevindt.
Burgers moeten altijd kunnen rekenen op de juiste spoedzorg, door de juiste zorgverlener op het juiste tijdstip en de juiste plek. De ervaring leert echter dat niet alle burgers passende spoedzorg ontvangen omdat de organisatie van de spoedzorgketen op dit moment niet optimaal is: Er zijn verschillende loketten voor dringende zorgvragen, er is geen actuele informatie over patiënten of over de beschikbare capaciteit van spoedzorg op een centraal punt beschikbaar en de keten van spoedzorgaanbieders werkt suboptimaal. Tegelijkertijd observeren we dat de spoedzorgketen onder druk staat. De vraag naar spoedzorg neemt toe, terwijl er waarschijnlijk niet voldoende spoedzorgverleners zijn om deze toename te verwerken.
Zorgcoördinatie kan een oplossing bieden voor de uitdagingen in de spoedzorg. Zorgcoördinatie betekent één loket, actuele informatie over patiënten en de capaciteit van spoedzorg, en een gesmeerde spoedzorgketen. Huisartsenspoedzorg, acute wijkverpleegkundige zorg, acute ggz en ambulancezorg voeren in een zorgcoördinatiecentrum (ZCC) gezamenlijk regie over dringende spoedzorgvragen totdat opvolging is geregeld of zelfmanagementadvies is gegeven. Personeel en voertuigen van het ZCC zijn waar mogelijk uitwisselbaar.
Het besluit om een landelijke meldkamerorganisatie (LMO) in te richten met tien meldkamerlocaties stelt de RAV’s in Oost-Nederland voor een lastige keuze. De verwachting is dat de concentratie van meldkamers voordelen heeft voor de opschaling bij rampenbestrijding en crisisbeheersing, waarbij ambulancezorg een belangrijke rol speelt. Voor het leveren van ‘reguliere’ ambulancezorg zien de RAV’s echter vooral de nadelen van de concentratie. Zij vrezen met name de grotere afstand tot de partners in de spoedzorgketen en zijn bang voor een verlies aan gebiedskennis bij de meldkamercentralisten. Om afstand tot zorgpartners te voorkomen is het voor de ambulancezorg sector van belang om te investeren in zorgcoördinatie.
