Analyse financiële situatie geriatrische revalidatiezorg
Geriatrische revalidatiezorg (grz) is een vorm van tijdelijke, geneeskundige zorg met verblijf voor kwetsbare ouderen, meestal na een opname in het ziekenhuis voor een medisch specialistische behandeling, bijvoorbeeld na een heupfractuur of cva. De zorg is gericht op het bevorderen van zelfstandigheid van de patiënt en het terugkeren naar de thuissituatie. De grz is hiermee een belangrijke schakel tussen de medisch specialistische zorg en weer zelfstandig thuis wonen en draagt bij aan ontwikkelingen rondom de juiste zorg op de juiste plek en het langer zelfstandig wonen van ouderen. ActiZ heeft van verschillende aanbieders geluiden ontvangen dat de bedrijfsvoering sterk onder druk staat en heeft SiRM gevraagd een onderzoek uit te voeren naar de financiële situatie in de grz.
De belangrijkste conclusie is dat de financiële situatie van de grz verslechterde tussen 2019 en 2022 terwijl voor meer patiënten een snellere doorstroom naar huis is gerealiseerd. Het bedrijfsresultaat van de grz is verslechterd omdat de omzet achter bleef bij de sterk toegenomen kosten. Tussen individuele grz-aanbieders zijn er wel verschillen. De meeste aanbieders hebben hun bedrijfsresultaat in lijn met het sectorgemiddelde zien verslechteren maar sommige aanbieders zagen juist een (lichte) verbetering. De totale patiëntgerelateerde kosten van de aanbieders in dit onderzoek namen gemiddeld met 15% toe terwijl de groei van de omzet met 5% daarbij achterbleef. De sterke toename van de kosten komt vooral door de ontwikkeling van de personeelskosten. Personeelskosten vormen ruim 75% van alle patiëntgerelateerde kosten en nemen sterker toe dan de CAO-ontwikkelingen en inflatie. De omzet nam tussen 2019 en 2022 toe door een toename van het aantal patiënten en een stijging in de gemiddelde vergoeding per patiënt.
In 2022 heeft de grz meer patiënten behandeld dan in 2019. Voor deze grotere groep patiënten realiseerde de grz een snellere doorstroom terwijl de zorginhoudelijke prestatie op gebied van zelfredzaamheid een lichte verbetering liet zien. De gemiddelde ligduur en zorginzet van artsen en paramedici per patiënt nam af. Dit leidde vooral tot een verschuiving in de zorgproductie naar een hoger aandeel zorgproducten met een kortere ligduur. Binnen zorgproducten is er geen eenduidige ontwikkeling in de gemiddelde ligduur en benodigde uren zorginzet per patiënt. De gemiddelde ontwikkeling van de zelfredzaamheid van patiënten (op basis van de Barthel-index) nam in dezelfde periode licht toe.
