Maatschappelijke impact van slechthorendheid
In opdracht van Specsavers heeft SiRM een onderzoek uitgevoerd naar de maatschappelijke impact van leeftijdsgerelateerde slechthorendheid in Nederland. Daaruit bleek dat onbehandelde slechthorendheid tot onnodig veel maatschappelijke kosten leidt. Op verzoek van het ministerie van VWS is vervolgens met veldpartijen een vervolgtraject gestart om tot een actieplan te komen om onbehandelde slechthorendheid terug te dringen.
Omdat er nauwelijks cijfers bekend waren over de hoorzorg in Nederland (aantal slechthorenden, uitgaven, maatschappelijke baten, etc.) en de waarde van hoorzorg onvoldoende duidelijk was, heeft Specsavers SiRM gevraagd om een rapport op te stellen waarin de cijfers en waarde van leeftijdsgerelateerde slechthorendheid naar voren komen.
Het onderzoek besloeg een breed spectrum van informatiebronnen: van wetenschappelijke literatuur over het verloop van gehoorverlies met de leeftijd (de volledige verdeling) tot een toelichting over de dagelijkse werkwijze van de audicien. Daartussen bestond het uit veel desk research om alle (inter)nationale cijfers te verzamelen en interviews om de hoorzorgwereld beter te begrijpen en de verhaallijn mee te toetsen.
De conclusie van het rapport is dat onbehandelde slechthorendheid nog steeds een groot probleem is. Circa 500.000 van de 1,3 miljoen leeftijdsgerelateerde slechthorenden zijn op dit moment nog onbehandeld, terwijl de baten van reguliere hoorzorg bij de audicien met circa €2,5 miljard ruim opwegen tegen de uitgaven à circa €260 miljoen. Deze baten bestaan uit twee aspecten: gemonetariseerde winst in kwaliteit van leven (QALY’s) voor slechthorenden en economische waarde voor de maatschappij, omdat de arbeidsparticipatie en productiviteit van slechthorenden toeneemt door goede hoorzorg.
Het rapport is door het veld enthousiast ontvangen en gezamenlijk aangeboden bij de Directeur-Generaal van de directie zorg van het ministerie van VWS. Vervolgens is op verzoek van het ministerie een vervolgonderzoek uitgevoerd om met het veld tot een actieplan te komen om onbehandelde slechthorendheid op een doelmatige manier terug te dringen.
